Beton jest materiałem powstałym poprzez połączenie cementu (spoiwa) z wodą oraz kruszywem (wypełniaczem), a także ewentualnymi dodatkami. Woda pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji wyrobu, a wypełniacze nadają mu odpowiednie właściwości. Kruszywem jest zwykle piasek lub żwir,  którego średnice ziaren dobierane są w zależności od pożądanych cech betonu.

• C8/10 (zbliżona do dawnej klasy B10, beton tej klasy można wykorzystać jako warstwę wyrównawczą podłogi dociskową w tarasach, gdzie wytrzymałość betonu nie jest istotna)
• C12/15 (zbliżona do dawnej klasy B15)
• C16/20 (zbliżona do dawnej klasy B20, beton tej klasy można wykorzystać przy fundamentach, nadprożach i płytach w domach jednorodzinnych)
• C20/25 (zbliżona do dawnej klasy B25, beton tej klasy można wykorzystać do budowy fundamentów, stropów, wieńców w stropach, warstw podłogi na gruncie, słupków w ściankach kolankowych oraz nadproży monolitycznych i schodów)
• C25/30 (zbliżona do dawnej klasy B30)
• C30/37 (zbliżona do dawnej klasy B37, a także B35 i B40 według „PN-S-10042:1991” – norma mostowa, beton tej klasy można wykorzystać przy budowie mostów, śluz i wiaduktów)
• C35/45 (zbliżona do dawnej klasy B45)
• C40/50 (zbliżona do dawnej klasy B50)

Beton posadzkowy jest wykorzystywany głównie w budownictwie przemysłowym (hale przemysłowe), oraz w budownictwie usługowo-handlowym. Posadzki wykonujemy z dodatkiem zbrojenia rozproszonego (brobeton) lub bez (do układania na tradycyjnych siatkach stalowych). Odpowiednio dobrane komponenty betonu pozwalają na łatwe układanie i wykańczanie powierzchni mieszanki betonowej, np. przez zacieranie mechaniczne z utwardzeniem powierzchniowym

Beton wodoszczelny znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie wymagana jest wyższa szczelność betonu w porównaniu z betonem zwykłym. Beton wodoszczelny stosujemy do konstrukcji betonowych narażonych na kontakt z wodą np. baseny, zbiorniki, fundamenty, ściany podpiwniczeń itp. Rozróżniamy 6 stopni wodoszczelności od W2 do W12)

Fibrobetony są betonami z dodatkiem włókien stalowych lub syntetycznych (najczęściej polipropylenowych), czyli z tzw. zbrojeniem rozproszonym. Zastosowanie włókien w betonie pozwala całkowicie wyeliminować lub częściowo ograniczyć ilość tradycyjnego zbrojenia stalowego. Zalety dodatku włókien do betonu są następujące: • Znaczna redukcja skurczu • Duży wzrost wytrzymałości na rozciąganie i zginanie • Wzrost wytrzymałość na ściskanie • Wielokrotnie zwiększona udarność • Znacznie podwyższona odporność na ścieranie • Mniejsza nasiąkliwość i wodoprzepuszczalność • Znacznie wyższa ognioodporność • Zwiększona mrozoodporność • Łatwość i bezpieczeństwo użycia • Ograniczenie nakładów pracy (znaczne ograniczenie robót zbrojarskich) Fibrobetony znalazły zastosowanie głównie przy produkcji betonu posadzkowego w budownictwie przemysłowym.

W betonach hydrotechnicznych na pierwszy plan wysuwają się takie właściwości betonu jak: wysoka wodoszczelność i mrozoodporność, niski skurcz, odporność na ścieranie i kawitację oraz odporność na agresję chemiczną. Trudne warunki środowiskowe, w jakich eksploatowany jest beton w obiektach hydrotechnicznych wymagają stosowania wysokiej jakości kruszyw, domieszek chemicznych oraz cementów o specjalnych właściwościach – wysokiej odporności na siarczany (HSR) oraz niskim cieple hydratacji (LH). Betony hydrotechniczne znajdują zastosowanie przy budowie oczyszczalni ścieków, jazów, zapór wodnych, nabrzeży itp.

Beton napowietrzony o wysokiej wytrzymałości, odporny na czynniki atmosferyczne takie jak mróz, a także środki odladzające czy korozję związaną ze ścieraniem. Zadaniem płyty z betonu drogowego jest równomierne przenoszenie obciążeń na podłoże gruntowe oraz zapewniać odpowiednia przyczepność do kół pojazdów. Betony drogowe są wykorzystywane do budowy nawierzchni dróg, parkingów, placów manewrowych itp.

Mieszanina wody i spoiwa z drobnym kruszywem mająca na celu wiązanie, czyli przejście ze stanu płynnego, plastycznego w stan stały.

Zaprawy w budownictwie używane są przede wszystkim do:

• łączenia elementów np. cegieł w murze, elementów licujących ścianę z murem itp. w jedną całość,
• wypełnienia spoin, a przez to równomierne przenoszenie obciążeń i uszczelnienie elementów budowli,
• ochrona elementów obiektów przed wpływami atmosferycznymi i nadanie im estetycznego wyglądu (np. tynki ścian, stropów),
• produkcja wyrobów i elementów budowlanych (np. pustaków ściennych, stropowych, bloczków itp.).

Składają się z kruszyw o kontrolowanym uziarnieniu oraz cementu. Mieszanki CBGM przygotowywane są z uwzględnieniem wymagań poszczególnych inwestycji. Muszą przy tym spełniać precyzyjnie określone normy.
Zastosowanie znajdują między innymi w inwestycjach drogowych i lotniskowych. Przy ich pomocy tworzy się warstwy podbudowy pomocniczej oraz podbudowy zasadniczej.

Wilgotna mieszanina piasku oraz cementu, dobrana w określonych stosunkach objętościowych. Ma za zadanie ustabilizowanie gruntu, tak by przenosić obciążenia wynikające z sił nacisku. Stanowi więc warstwę wzmacniającą, a przy tym wyrównującą. W zależności od rodzaju podsypki jej wytrzymałość może się wahać w zakresie od 1,5MPa do 5 MPa